Nowości ornitologiczne w skansenie

Czym się różni budka lęgowa dla wróbla i jerzyka od budki dla pełzacza leśnego? Po odpowiedź zapraszamy do Podlaskiego Muzeum Kultury Ludowej! Mamy przy Ośrodku Edukacji Ekologicznej Sokolarnia nową atrakcję ornitologiczną – tablicę z modelami wygodnych mieszkań dla różnych gatunków ptaków. Budki są naturalnej wielkości, każda z nich jest opatrzona tabliczką informacyjną z nazwą i wizerunkiem mieszkańca, dla którego została zaprojektowana.

Na tablicy są również przedstawione zasady konstruowania budek lęgowych, które opracował jeszcze przed II wojną światową wybitny polski ornitolog Jan Sokołowski. Budka nie może być wykonana z przypadkowego materiału, musi mieć odpowiedniej wielkości wejście (w zależności od gatunku, dla którego jest przeznaczona) i odpowiednią odległość między dnem skrzynki a otworem wlotowym. Zbyt płytka ułatwi drapieżnikom dostanie się do środka, zbyt głęboka stanie się pułapką dla piskląt.

Równie ważna jest wiedza dotycząca wieszania budek lęgowych. Ważna jest zarówno wysokość, na jakiej zawisną, jak też odległość między nimi. Niektóre ptaki, na przykład sikory, nie lubią swoich pobratymców, w przeciwieństwie do szpaków, które są bardzo towarzyskie. Budkę lepiej powiesić w miejscu ocienionym niż nasłonecznionym, tak by jej otwór nie był skierowany za zachód, skąd w naszym klimacie najczęściej wieje wiatr.

Budki zaprezentowane na tablicy edukacyjnej wiszą też na drzewach na terenie skansenu.

A ławeczka? Można na niej posiedzieć, ale można też sprawdzić rozpiętość skrzydeł znacznie większych przedstawicieli ptasiej gromady niż mieszkańcy budek lęgowych: krogulca, sokoła wędrownego, rybołowa i orła bielika.